Vanleven
met kinderen

Natuur & vrijheid met het gezin

Wat gezinnen het vaakst noemen als je hen vraagt waarom ze reizen? De zoektocht naar een beetje meer vrijheid en natuur. Het is waar: als je het grootste deel van je tijd buiten doorbrengt, ervaar je de tijd op een andere manier. En al snel wint het verlangen om echt in de natuur te zijn het van alles. De drang om te reizen, om telkens weer een nieuw landschap te ontdekken, dat voelt opeens heel vanzelfsprekend.

En of je nu alleen reist of met je gezin, het gevoel blijft hetzelfde: buiten zijn, leven met het ritme van de zon en de elementen, je losmaken van tijd en geografie — zonder ver weg te hoeven gaan. Iedereen die het geprobeerd heeft, zegt hetzelfde: het is best wel magisch.

Met het gezin op pad

Dit moet onmiddellijk worden ontkracht. Het is niet altijd gemakkelijk om met je gezin te reizen. De promiscuïteit kan soms heel overweldigend zijn. Gelukkig is het voldoende om ergens te gaan zitten, dan heeft iedereen wat meer ruimte. Hoe ouder kinderen worden, hoe moeilijker het kan worden, maar elke leeftijd heeft zijn eigen uitdagingen. Reizen met een baby die bijvoorbeeld alles in zijn/haar mond stopt, kan ook behoorlijk stressvol zijn.

Maar ook hier zijn alle mensen die de ervaring hebben gehad unaniem: de kwaliteit van de tijd die je eraan besteedt, weegt veel zwaarder dan deze kleine stress- of ongemakken.

Over nabijheid

Want als we het hebben over het leven in een camper of nomadisch reizen, dan brengen we, afgezien van de lange, onafhankelijke trektocht, eerlijk gezegd niet ons hele leven door in onze camper die als thuis fungeert. Ja, we brengen er veel tijd door, maar het blijft een stacaravan. En bovenal het uitgangspunt voor een aantal te creëren avonturen. Zoals Aurélie, een reiziger op Huttopia Bivouacs, zou zeggen: wanneer de wereld je thuis wordt en de natuur je speeltuin, komt er onvermijdelijk een moment waarop je vrienden maakt. Mensen die dezelfde gebieden verkennen, delen dezelfde hoop en verlangens om nieuwe dingen te ontdekken. Deze ontmoetingen maken de reis waardevoller, unieker en laten de mooiste herinneringen achter. Naast de bijeenkomsten worden er ook andere activiteiten georganiseerd, zoals paddleboarden, klimmen, wandelen, rotspiramides beklimmen of historische rondleidingen.

Versterkte familiebanden

Het nomadenleven is tegelijkertijd vol en leeg, de tijd verloopt anders. Het biedt u de mogelijkheid om quality time door te brengen met andere gezinsleden, zonder schermen en met een andere kijk op tijd. Als je dagelijks heel dicht bij elkaar woont, kan dat de communicatie versterken, omdat de tijd die dan overblijft dit toelaat. Wij ‘leven letterlijk samen’. Wat ons ook de mogelijkheid geeft om herinneringen en avonturen te creëren. Het is opnieuw Aurélie die ons vertelt dat we tussen twee gesprekken door even de tijd nemen om in stilte onze kinderen te bewonderen. Zij leven het beste van het leven, zij delen het met mensen die gisteren nog vreemden waren, vandaag hun beste vrienden en morgen een mooie herinnering uit hun kindertijd. Soms kan het er echter ook wat heftiger aan toe gaan. Door vermoeidheid, stress of gewoonweg de onzekerheid die reizen met zich meebrengt.

Onderwijs en leren

“We leren anders als we reizen.” Het is niet nieuw dat kinderen die met hun gezin op reis gaan in plaats van bijvoorbeeld naar school te gaan, veel vaardigheden leren. Door het ontmoeten van mensen en het leren van vaardigheden, leren we ons open te stellen voor anderen en voor de wereld om ons heen. We laten veel ruimte over voor nieuwsgierigheid en vragen, voor jong en oud. Uiteindelijk leert iedereen er iets van, maar misschien wel het meest over zichzelf.

Minimalisme

In een busje is geen ruimte voor het overbodige. Iedereen moet zijn best doen. Wat doen we als we met z’n vieren zijn? Hooguit een paar boeken, kaartspellen en een basisset voor tekenen en knutselen: kleurpotloden, schaar, wol, touw. Hetzelfde geldt voor kleding: we kiezen voor basisstukken en combineren die met elkaar.
Het is niet altijd gemakkelijk om je huis achter te laten, maar als er één ding is dat een tiener nooit vergeet, dan is het wel zijn of haar telefoon. Je moet een beetje verbonden blijven (ook al is de schermtijd in het algemeen minder)
En met een baby? We organiseren ons: de grond wordt onze beste vriend, de spelletjes worden buiten gespeeld als een dennenappel een ratel wordt. De natuur heeft veel hulpbronnen.